sábado, 10 de octubre de 2015

AVANCE DE PRUEBA: ROYAL ENFIELD CONTINENTAL GT 535. LA MOTO DE LA ILUSIÓN.


PRUEBA COMPLETA REALIZADA EN: 

Una clásica auténtica actual, la Royal Enfield Continental GT 535 al lado de la Norton Manx 500, toda una joya.

(PRUEBA, LA PRÓXIMA SEMANA)

Simplemente una  preciosidad, con sus virtudes y sus defectos. Es más real que neoclásica y es de las pocas con esa magia que te transporta con naturalidad a tiempos lejanos. Por eso es la más auténtica. Una café- racer pura como ninguna, debido precisamente a sus genes que datan de 1891, año que se fundó Royal Enfield, la marca de motos más antigua del mundo.
India sigue fabricando las motos Bullet desde principios de los 50 hasta la fecha ya con numerosos cambios tecnológicos introducidos desde 2007, por ejemplo, con un nuevo motor por inyección desde el 2010.
Éste es un avance fotográfico de la prueba que he realizado con la colaboración de dos buenos amigos moteros. Durante la próxima semana ya estará aquí pegadita. La moto la llevamos, entre otras carreteras, cómo no, al mítico circuito de Montjuic y hasta le puse el número que llevaba cuando corrí las 24 Horas de 1968. Las Royal Enfield estuvieron rodando y compitiendo muchos años antes allí también. La prueba promete. A mí, me ha convencido esta continental 525.
Dicho esto, dejadme introducir ahora una entradilla sobre el blog.
Durante los casi siete años de vida de este blog - que es mío y vuestro - han ido apareciendo motos de diferentes orientaciones -trail, carretera y alguna custom- que he probado con gusto intentando aportar una opinión personal y resaltando en ese sentido lo mejor de cada una y ...también lo peor. Parece que eso ha gustado a mis lectores que husmean o entran actualmente en el blog. Son de 500 y 600 visitas diarias, que es el dato que contabiliza mi Analytic de Google.

Ya veis, esta Royal me enamora a mi y a la cámara.

Creo que mi blog es como una casa con invitados. Tú eres uno de ellos. Aunque suene raro en un mundo de "todo por la audiencia" no quiero partir ni seccionar los artículos en bloques para obtener así más "clickadas" y, por consiguiente, mas visitas de páginas. Cuando leo webs con ese sistema suelo cansarme y a veces dejo de leer.
Los artículos me gustan tal como están colocados  porque creo que se leen mejor de tirón, - reconozco que son largos, pero la pasión me impide acortarlos-, genera una visión general más espacial y el diseño de la página queda más limpio. Los amigos que promociono están situados a un lado sin estorbar la visión de la página. (Ya veis, lo digo como si fuera una revista de papel). No creo que esto cambie aunque no se puede decir nunca que de esta agua no beberé.
Pruebo las motos que me gustan libremente, - qué bonito-, las que voy comprando y vendiendo o que me dejan, aunque haga tiempo que estén comercializadas, aunque he tenido alguna exclusiva, como la Mash Five Hundred 400.
Por cierto, aprovecho aquí y ahora para daros las gracias a los que me seguís - hay hasta un centenar de opiniones en alguna prueba -porque tengo probablemente a los moteros mas correctos y educados, ya no digo de los foros, si no de muchas webs. Sois todos unos reales caballeros de la Orden de la Moto. Sí señor. A vuestros pies, compas.

Llevamos a la Royal Enfield más deportiva al mítico circuito de 
Montjuïc con Josep Coll de piloto.

La Continental 535 y la Laverda 500 del 77 en la "rápida" curva de Sant Jordi.




20 comentarios:

  1. José Maria, me encantan tus pruebas de motos y tus artículos tal como los escribes. Son largos, pero muy buenos, y algunos se me hacen cortos.
    La semana pasada vi desde el coche una Royal Enfield en Castelldefels, y espero la prueba que harás de ella, casi con impaciencia.
    Ah. le has puesto el número 31. Me encanta, siempre que lo he llevado en alguna competición he obtenido un buen resultado.

    ResponderEliminar
  2. Bravo José Maria.

    Interesantísima prueba que puede ponernos en la pista de la próxima RE Himalayan.

    Que la pruebes/disfrutes!!!

    ResponderEliminar
  3. Ya no tengo espera para leer esa próxima prueba, es el tipo de moto que me gustaria tener, si dispusiera de dinero y espacio, pues es de capricho, una pasada, y su sonido!! Celestial.
    No tardes en colgarla.
    Fdo.

    ResponderEliminar
  4. estas Royal, son motos de verdad, nada de plasticos, con motores como los de antes, donde cualquiera con un minimo de experiencia puede reparar un imprevisto, economicas de mantener y de comprar y con un el sabor a motard, invita a conducirla sin casco y escuchar el latido de su corazón.
    Deseando estoy esperando la prueba, TU prueba

    Ignacio.

    ResponderEliminar
  5. Hola José María.
    Gracias por estas pruebas genuinas donde lo que prima es la moto y las sensaciones que transmite. El lado más puro del motociclismo,vaya.

    Estoy deseando leer la prueba, porque esta moto me tiene enamorado, me recuerda a mi querida XBR 500, aunque me parece aún más bonita, más auténtica que la Honda, aunque si me decidiese por una encuentro un gran pero, la calidad de fabricación.

    Un saludo.

    ResponderEliminar
  6. Respecto a la prueba de la Enfield, por larga que sea se hará corta, tus artículos son fantásticos por rigor y por frescura en el estilo entre tanto periodismo sobre patricinado. De hecho tu artículo sobre la Rider1000 me animó a hacerla este año!. Ah, hay un libro de Geoff Hill, en el que hizo el viaje desde la India hasta Dublín en la Enfield que compró allí, muy divertido... Saludos

    ResponderEliminar
  7. Este comentario ha sido eliminado por el autor.

    ResponderEliminar
  8. Me encanta esta moto,con que su dinámica sea mínimamente aceptable es todo un regalo para la vista.Aunque por su precio algunas superfiables Honda son mucho más moto y son compras mucho más lógicas,estoy pensando en sus 500/750,NC y compañía.

    ResponderEliminar
  9. ¿pero como no nos van a gustar tus pruebas? si consigues una cercanía con el lector que ya la quisieran la mayoría, además el hecho de poder decírtelo en las pocas y raras ocasiones en las que no estamos de acuerdo, y saber que respondes a los comentarios, no tiene precio. Yo soy uno de tus seguidores número 1.

    Espero esta prueba con muchas ganas, es una moto preciosa.

    ResponderEliminar
  10. espero su prueba y comentarios. Estuve sentado en ella y en parado y con los datos fríos de la ficha técnica me pareció escasa. Ya veremos qué le transmite este ejemplar. Por cierto, buena página y buena lectura que le sigo desde la sombra

    ResponderEliminar
  11. Jose María:Me encantan tus pruebas. Transmites pasión por las motos y se nota que has tenido muchas experiencias encima de ellas. En lo único que discrepo es que te gusten los hierros, como la Royal Enfield. Yo tengo 60 tacos y he tenido todo tipo de "cosas"(Ducati, Benelli, Moto Guzzi, Moto Morini, Piaggio) y motos decentes tales como Kawasaki, Honda, Suzuki y Yamaha. Con las primeras tuve que aprender mecánica, por eggs, y sinceramente, no guardo buenos recuerdos de ellas. Me pasaba más tiempo en el taller que montándolas. Su calidad de construcción era muy mala y su fiabilidad pésima. Eso sí, tenían mucho carácter.A lo largo de los años he aprendido que es mejor una motos sin "carácter" (lease japonesa) que un bonito hierro, pues disfruto mucho más conduciendo motos que reparándolas. La Royal Enfield es una bonita moto para tenerla de exposición y enseñarla a los amigos, pero no para su uso habitual.

    ResponderEliminar
  12. Buenas noches, aquí ando desvelado y leyendo tu blog. Precisamente lo que me gusta es eso que comentas, que prubeas lo que te gusta, las motos que te dejan y sin esa obligación "comercial" que tienen las revistas formales, alabas o criticas según tus sensaciones. Eso es dificil de encontrar y solo se consigue con la libertad que te da un blog y con el respeto que te has ganado con tus muchos años de profesion. Saludos.
    Jose M Campoamor

    ResponderEliminar
  13. No dejes de regardear las costuras del asiento.

    ResponderEliminar
  14. Coincido totalmente con la exposición de Fernando; yo tengo 57 tacos, me encanta esa moto, su estética, es un trozo de historia para que brille en el garaje. Pero por ese precio encontramos motos estupendas que te van a permitir disfrutarlas a diario con comodidad; estaría encantado, encantadísimo de tenerla en la cuadra, pero tendría que ser la segunda, mejor aún la tercera o la cuarta, nunca la única moto. Un saludo de Isaac

    ResponderEliminar
  15. Jose Maria, soy un chaval de 45 años, que desde que tenia 7 me compraba Solomotos y Motociclismos para seguir a Angel Nieto, Kork Ballington, Kenny Roberts, Marco Lucchinelli y Anton Mang, pero nunca me habia planteado comprar ninguna moto. Hace una año, y a partir de un articulo tuyo sobre la Guzzi V7, me quede enamorado de la ese tipo de motos, y pase a mirar la yamaha Sr 400, ... Pero otro articulo tuyo y la casualidad me "llevó" directo a mi pequeña Van Van de 125 con la que me doy unas "cortitas" vueltecitas de fin de semana paseando a 60-70 (no más) y saboreando (cambio a cambio) de mi rato de escape. Muchas gracias por tus articulos -y vaya preciosidades las que pruebas- y por el excelente ambiente de tu s seguidores. Espero el proximo capítulo. Saludos desde Castellón.

    ResponderEliminar
  16. Hola, bon reportatge, m'agrada mirar el teu bloc perquè hi han articles que em traslladen a la meva joventut, i aquest és un d'ells. he tingut moltes motos i des que l'any 1985 vaig comprar una Honda Xl200, després de quatre anys sense moto per culpa d'una Ducati Twin, sempre he sigut fidel a Honda i si tingues que recuperar alguna de les motos que he tingut, sens dubte deixaria al costat d'una Impala Comando de 1964, que guardo al meu garatge, un XBR 500 de 1989, moto que per la seva filosofia és una imatge d'aquesta magnífica Royal Enfiel 535, tot i que per prestacions deu estar lluny de la XBR, però que et fa girar de cop quan la veus passar i la sents petar, fa sentir nostàlgia dels magnífics monocilindrics que són la essència pura del motociclisme. Gràcies per aquest magnífic bloc.

    ResponderEliminar
  17. enhorabuena sigue escribiendo tus vivencias con las motos como lo haces que nos haces sentir como si las conducieramos nosotros,gracias un saludo

    ResponderEliminar
  18. Un grave defecto de los españoles escriben mucho y no dicen nada.

    ResponderEliminar
  19. José María Alguersuari16 de enero de 2017, 15:11

    Apreciado lector.Es evidente y me temo que no te has enterado nada...de nada.No se de donde eres,pero este post es un previo -tal como se anuncia en el mismo-que te avisa de la prueba definitiva que se muestra en el siguiente artículo o post:" Royal Enfield Continental GT535:Solo para privilegiados".Hay otros muchos ensayos referidos a las motos Royal Enfield ,solo hay que buscarlos entre los más de cien artículos que están la derecha y en orden descendente de blog.

    ResponderEliminar
  20. Olá José Maria. Estou a escrever estas palavras de Viana do Castelo, localidade portuguesa que eu sei que tu conheces. É claro que não concordo com tudo o que pensas e escreves, o mesmo deve acontecer com todos e ainda bem, mas e em relação a este artigo nomeadamente, e não é longo nem extenso, e um artigo bem escrito e com alma. Assim é o teu blogue. Obrigado por tudo.

    ResponderEliminar